ریاست سه ساله ایران بر جنبش عدم تعهد که دارای دو سوم آرای سازمان ملل متحد است میتواند یک رخداد تاریخی در جهت مواضع جامعه جهانی باشد. جمهوری اسلامی ایران طی 30 سال گذشته همواره سعی نموده که فریاد مظلومیت همه مظلومین عالم را به گوش جهانیان برساند و اکنون یک تریبون جهانی بدست آورده که مخاطب آن 120 کشور جهان - بیش از 55درصد جمعیت جهان –است.
ندای انقلاب اسلامی ایران فطرت انسانی انسان ها را خطاب قرار داده است و امید است فریاد های عدالت خواهانه و تبعیض ستیزانه وی فطرت جهانیان را بیدار کند و به حرکت درآورد و برای این کار 3سال طلایی فرصت داریم.
اکنون در دنیا کشورهای قدرتمند در جهت اهداف و منافع خود و کشورهای ضعیف تر به جهت عدم اعتماد به نفس و گاهی سرسپردگی به قدرتمندان ،تابع یک نظام استکباری و تک قطبی جهانی هستند که در عمل قانون جنگل است و تنازع برای بقا. قدرتمندان حق دارند برای غرق نشدن پا بر سر ضعفا بگزارند و بمانند. مبانی فکری اومانیستی که ظاهرا در ابتدا برای تکریم انسان متولد شد اکنون به ابزاری برای تحقیر انسانها مبدل شده است و آمال آرزوهای انسان را به منافع و امیال مادی بشر تنزل داده است و حقوق آنها را دستاویزی برای به بند کشیدن و استثمار آنها قرار داده است.
دیگر زمان آن رسیده که جمهوری اسلامی ایران با ریاست خود بر جنبش عدم تعهد به این هژمونی غرب پایان داده و با دارا بودن مبانی ایدئولوژیک اسلامی جهانیان را به کرامت اصیل انسانیش فرا خواند و با متحد کردن کشورهای عضو جنبش بر علیه ظلم و بی عدالتی حاکم بر جهان ،ندای عدالت خواهی و ظلم ستیزی را عالم گبر کند و جهان را با خود در فریاد بر سر ظالمان عالم همراه سازد.
برای برقراری صلح پایدار در جهان راهی به جز بازگشت به فطرت انسانی و الهی مشترک انسان ها نیست و این امر زمانی محقق خواهد شد که بندهای بسته شده بر پای فطرت انسان باز شود ، بندهایی از قبیل دنیاپرستی، منفعت طلبی و استکبار جویی. در دنیای امروز تمثیل کامل این صفات امریکا، اسراییل و هم پیمانان آنها هستند که سم ظلم و ظلم پذیری را در خاک دنیا پاشیده اند. سازوکار سازمان ملل و شورای امنیت هم به این استکبار جویی دامن میزند و بر ایران لازم است که:
1-ایران بایستی طی 3سال ریاست خود بر NAM این سنت غلط حاکم بر جهان را مورد حمله قرار دهدو با مدیریتی هوشمندانه و موثر کشورهای عضو جنبش را با خود همراه سازد.
2-بایستی اولویت های ظلم ستیزی در عالم مثل اشغال سرزمین ها به بهانه حقوق بشر و بهانه های واهی دیگری که دستاویز دولت هایی مثل امریکا و رژیم اشغالگر قدس قرار میگیرد به دنیا شناسانده شود.
3-بایستی تبعیض رویه در عملکرد و جهت گیری های سازمان ملل و شورای امنیت و دیگر سازمان های مدافع حقوق بشر در قبال ظالمان جهان مورد انتقاد شدید قرار گیرد تا جایی که آنها مجبور به تغییر رویه شوند. براستی اگر صلاح هسته ای بد است و تحدید کننده صلح، پس چرا همه کشورهای جهان از آن منع نمیشوند و فقط کشورهای محدودی که خواهان استقلال خود هستند از آن منع میشوند، بر چه اساسی...!!!؟
4-بایستی ایران به رسالت دینی خود در جهت گفتمان سازی در عرصه جهانی دقت و اهتمام کامل و موثر داشته باشد و مردم جهان را از غفلت و خواب زدگی رها سازد تا بیش از این شاهد موج سواری عده ای که با وقاهت تمام سعی در پوشاندن ظلم ظالمان دارند و با فرافکنی و شانتاژ تبلیغاتی ذهن جهان را معطوف به مسائل انحرافی میکنند نباشیم.
5-برقرای صلح در گرو تعامل موثر کشورهای عضو بر علیه استکبار جهانی و تروریسم دولتی است و این امر نیازمند تغییر نگرش و زاویه دید جامعه جهانی از منظر عقل و فطرت انسانی است و ایران در این راستا تاثیر گذار می تواند باشد.
6-اصلاح سازوکار تعاملات اقتصادی جهان که اکنون در خدمت استکبار جهانی است و بر ضد کشورهای مستضعف عالم ،بایستی در دستور کار ریس جنبش قرار بگیرد.
در پایان خداوند را شاکریم به واسطه این فرصت بزرگ برای خدمت به بشریت که در اختیار ایران قرار گرفته است و دیگر به واسطه نعمت ولایت.

والسلام علی من اتبع الهدی