90/2/24
5:10 ع
گمان مصونیت از انحراف را مطلقاً در خودمان نباید راه بدهیم؛
یعنى هیچکس نباید بگوید وضع ما که روشن است و مثلاً در خط صحیح و در خط دین و خدا داریم حرکت مىکنیم و منحرف نمىشویم؛ نه، چنین چیزى نیست. امکان لغزش و انحراف از خط مستقیم براى همه هست و همه هم وسیلهى اجتناب از این انحراف را دارند؛ یعنى اینطور نیست که یک سرنوشت قطعى و حتمى وجود داشته باشد تا ما بگوییم هر کس در این راه حرکت مىکند، ناگزیر باید لغزش پیدا کند؛ نه، انسان مىتواند بدون لغزش و انحراف راه را ادامه دهد. اما مصونیت از انحراف هم تضمینى نیست که انسان بگوید ما که دیگر منحرف نمىشویم؛ بنابراین خاطر جمع سر را روى بالش نرمى بگذارد و از حال خودش غافل شود. هیچکدام از این دو طرف قضیه نباید مورد بىتوجهى قرار بگیرد.
امام خامنه ای
دیدار اعضای هیئت دولت 17/7/84
پیام رسان
جاذبه خاک به ماندن میخواند،و آن عهد باطنی،به رفتن... . عقل،به ماندن میخواند،و عشق به رفتن... . و این هر دو را خداوند آفریده است تا وجود انسان ،در آوارگی و حیرت میان عقل و عشق معنا شود. «شهید سید مرتضی آوینی»