90/7/2
1:40 ص
مالک بن انس از امام های چهار گانه اهل سنت درباره مقام امام صادق(علیه السلام) میگوید:
"ما رأت عین ولا سمعت اذن و لا خطر علی قلب بشر افضل من جعفر بن محمد" یعنی: چشمی ندیده و گوشی نشنیده و به قلب بشر خطور نکرده مردی با فضیلت تر از جعفر بن محمد (علیه السلام).
محمد شهرستانی صاحب کتاب الملل و النحل درباره ایشان میگوید:
"هو ذو علم غریر، و ادب کامل فی الحکمه و هو زهد فی الدنیا و ورع تام عن الشهوات" یعنی: علمی جوشان داشت ودر حکمت ،ادب کاملی داشت، و فوق العاده مرد زاهد و با تقوایی بود و از شهوات پرهیز داشت. و جالب اینجاست که همین مرد خودش دشمن شیعه است.
جاحظ صاحب کتاب الحیوان که یک سنی متعصب است و هم عصر امام بوده میگوید:
"جعفر بن محمد الذی ملا الدنیا علمه و فقهه و یقال ان ابا حنیفه من تلامذته و کذلک سفیان الثوری" یعنی: جعفر بن محمد(علیه السلام) که دنیا را علم و فقاهت او پر کرد و گفته میشود ابو حنیفه و سفیان ثوری از شاگردان او بوده اند.
میر علی هندی از معاصرین میگوید:
انتشار علوم در آن زمان که فکرها آزاد شدند و پابند ها از فکر ها گرفته شد، مناقشات فلسفی و عقلی در تمام جوامع اسلامی عمومیت پیدا کرد. ما نباید فراموش کنیم که آن کسی که این حرکت فکری را در دنیای اسلام رهبری کرد نواده علی بن ابیطالب(علیه السلام) است، همان که به نام امام صادق معروف است و او مردی بود که افق فکرش بسیار باز بود، عقل و فکرش بسیار عمیق و دور بود، فوق العاده به علوم زمان خودش المام و توجه داشت و در حقیقت اول کسی که مدارس عقلی را در دنیای اسلام تاسیس کرد او بود. شاگردانش تنها فقهای بزرگ مثل ابو حنیفه نبودند، طلاب علوم عقلی هم بودند.
و مثل همیشه، با اینکه میدانند که هر چهار امامشان بی واسطه یا با واسطه شاگرد امام صادق(علیه السلام) بوده اند، هنوز هم دست از لجاجت برنمی دارند و بر سر شیعه ستیزی پافشاری میکنند و آب به هاون دشمن می ریزند.
پیام رسان
جاذبه خاک به ماندن میخواند،و آن عهد باطنی،به رفتن... . عقل،به ماندن میخواند،و عشق به رفتن... . و این هر دو را خداوند آفریده است تا وجود انسان ،در آوارگی و حیرت میان عقل و عشق معنا شود. «شهید سید مرتضی آوینی»